Priyanka Tamuli

      গ্ৰন্থ:"মোৰো এটা সপোন আছে"     লেখক: ড॰ ৰুবুল মাউত          প্ৰত্যেক মানুহৰ জীৱনত এটা লক্ষ্য থাকে।এটা সপোন থাকে।প্ৰত্যেক ব্যক্তিয়েই জীৱনত সফলতা অৰ্জন তথা জীৱনটো সুন্দৰভাৱে উপভোগ কৰিব বিচাৰে।কিন্তু সফলতাৰ এই যাত্রা সুগম নহয়।এই পথ কণ্টকময়।জীৱনৰ প্ৰত্যেক স্তৰতে সন্মূখীন হোৱা প্ৰত্যাহ্বান নেওচি সফলতাৰ উচ্চ শিখৰ আৰোহণ কৰিব পাৰি।সপোনক বাস্তৱ ৰূপ দিব পাৰি।তাৰ বাবে প্ৰয়োজন  কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু অধ্যৱসায়ৰ লগতে এটি সুন্দৰ মন।যাৰ জৰিয়তে সপোনৰ শীৰ্ষ বিন্দুত উপনীত হ'ব পাৰি।এনে এক বাস্তৱ অভিজ্ঞতাৰে পৰিপুষ্ট ড॰ ৰুবুল মাউতৰ দ্বাৰা ৰচিত 'মোৰো এটা সপোন আছে' এখন আত্মজীৱনীমূলক গ্ৰন্থ।গ্ৰন্থখনৰ জৰিয়তে লেখকে কঠোৰ সংগ্ৰামৰ মাজেৰে পাৰ কৰা শৈশৱ-কৈশোৰ তথা জীৱনত লাভ কৰা ঘাট-প্ৰতিঘাতৰ মাজেৰে আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ মাচাছ্যুচেটচ বিশ্ববিদ্যালয়লৈ কৰা যাত্রাক সাৱলীল ভাষাৰে বৰ্ণনা কৰিছে।প্ৰতিবন্ধকতাৰ মাজতো সপোন দেখা প্ৰতিজনৰ হাতত লেখকে গ্ৰন্থখন উচৰ্গা কৰিছে।গ্ৰন্থখনত লেখকে তেখেতৰ দৰিদ্ৰতাৰ বিৰুদ্ধে কৰা যুঁজখনক চাৰিটা অধ্যায়ৰ মাজেৰে দাঙি ধৰিছে। এইকেইটা হৈছে শৈশৱ,সংগ...

 সময়ৰ লগত খোজ মিলাই দ্ৰুতগতিত সলনি হৈছে মানুহৰ জীৱন। একবিংশ শতিকাত   বিজ্ঞানে উন্নতিৰ জখলাত আৰোহণ কৰিছে। বিজ্ঞানৰ নৱ নৱ আৱিষ্কাৰে সলনি কৰিছে মানুহৰ জীৱন ধাৰণৰ মানদণ্ড। মানুহৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ  কৰ্মপ্ৰণালী আৰু জীৱনযাত্রা বিজ্ঞানকেই কেন্দ্ৰ কৰি পৰিচালিত হৈছে। এই বিজ্ঞানৰে মানৱ জীৱনলৈ আগবঢ়োৱা এক অনবদ্য অৱদান হৈছে ইন্টাৰনেট। ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তেই সমগ্ৰ পৃথিৱীখনক হাতৰ মুঠিতে পোৱা যেন অনুভৱ হয়। এই ইণ্টাৰনেটৰে এক উল্লেখযোগ্য অংগ হৈছে সামাজিক মাধ্যম বা ছ'চিয়েল মিডিয়া।সাম্প্ৰতিক সময়ত ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে উপলদ্ধ সামাজিক মাধ্যমসমূহৰ ভিতৰত উল্লেখযোগ্য ফেচবুক হোৱাটছএপ,ইনষ্টাগ্ৰাম,টুইটাৰ,ইউটিউব ইত্যাদি।      সামাজিক মাধ্যম আৰু বৰ্তমানৰ  যুৱ প্ৰজন্ম দুয়োটাকে একেটা মুদ্ৰাৰ ইপিঠি-সিপিঠি বুলি আখ্যা দিব পাৰি। কেৱল যুৱ প্ৰজন্মই নহয় সামাজিক মাধ্যমৰ লগত জড়িত এনে নহয়। নতুনকৈ জন্ম হোৱা শিশু এটাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বৃদ্ধ ব্যক্তিজনলৈকে সকলোবোৰ সামাজিক মাধ্যমৰ লগত জড়িত।এক অৰ্থত সামাজিক মাধ্যমসমূহে ব্যক্তি জীৱনত পোনপটীয়াকৈ প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰিছে।যুগৰ সৈতে খোজত খোজ মিলাই আগবাঢ়ি যাবলৈ হ'লে...

          ভাষা এটা জাতিৰ জীয়াই থকাৰ সম্বল।সাধাৰণতে শিশু এটাই জন্ম হৈ মাকৰ মুখৰ পৰা যি ভাষা শিকে তাকেই মাতৃভাষা বুলি কোৱা হয়।কিন্তু পৰিতাপৰ বিষয় যে অসমত বিশষকৈ মাতৃভাষাৰ পৰিৱৰ্তে বিদেশী ভাষাক গ্ৰহণ কৰি মাতৃভাষাক অৱহেলা কৰা কাৰ্যই অসমীয়া ভাষাৰ অস্তিত্বৰ প্ৰতি সংকট নমাই আনিছে।হীৰেণ ভট্টাচাৰ্যই কৈছিল-"তুমি ইংৰাজী ভালেই লিখা বা বেয়াই লিখা,তাত ইংৰাজী ভাষাটোৰ একো আহে নাযায়। তুমি বা আন ইংৰাজী ভাষাত লিখাসকলে জাবৰ লিখিলেও ইংৰাজী ভাষাৰ মৰ্যাদাৰে কোনো হীনডেঢ়ি নঘটে ৷কিন্তু আমি এটা কথা উপলব্ধি কৰা উচিত যে যিসকলে অসমীয়া ভাষাত,অৰ্থাৎ আমাৰ মাতৃভাষাত লিখা-পঢ়া কৰে,তেওঁলোকে যদি ভুল অসমীয়া লিখে,তেতিয়া কিন্তু অসমীয়া ভাষাটোৰ প্ৰচুৰ ক্ষতি হ’ব৷"কিন্তু অসমীয়া ভাষাৰ চৰম দু্ৰ্যোগৰ সময়তে পুনৰ দেখিবলৈ পোৱা গ'ল যে অসমৰ আটাইতকৈ প্ৰতিযোগীতামূলক পৰীক্ষা অসম লোকসেৱা আয়োগৰ পৰীক্ষাত অসমীয়া ভাষাবিষয়ক প্ৰশ্নকাকত আতৰ কৰা সপক্ষত অসম ৰাজ্য চৰকাৰে লোৱা সিদ্ধান্তক অনুমোদন জনায় গুৱাহাটী উচ্চ ন্যায়লয়ে।এইয়া অসমীয়া ভাষা আৰু অসমীয়া জাতিৰ বাবে চৰম দুভাগ্যৰ কথা।এতিয়া প্ৰশ্ন উত্থাপতি হৈছে কোন দিশে অসমীয়া ভাষাৰ অস...