স্বাধীনতা দিৱস আৰু কিছু অনুভৱ:


    ২০০ বছৰে পৰাধীনতাৰ শিকলিৰে বান্ধ খাই থকা      ভাৰতবৰ্ষই ১৯৪৭ চনৰ আজিৰ দিনটোতে স্বাধীনতাৰ জয়গান গাইছিল। এই স্বাধীনতাৰ আঁৰত আছিল শত-সহস্ৰজনৰ ত্যাগ,আত্মবলিদান।সেইসকল স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ কেঁচা তেজৰ বিনিময়ত লাভ কৰা স্বাধীনতাৰ বাবে আজি আমি গৰ্বৰে ক'ব পাৰিছো স্বাধীন দেশৰ একো একোজন স্বাধীন নাগৰিক।কিন্তু আমি প্ৰকৃততে স্বাধীন নে? ব্ৰিটিছৰ আধিপত্যৰ পৰা আমি মুক্ত হ'লো সঁচা, কিন্তু আমি আজিও প্ৰকৃত স্বাধীনতাৰ সোৱাদ ল'বলৈ পাইছোনে? কোনবোৰ বিষয়ত আমি আজি নিজকে স্বাধীন বুলি কৈ গৌৰৱ কৰিব পাৰিছো?অথচ আজি দেশে স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ অতিক্ৰম কৰি দেশৰ স্বাধীনতাৰ গৌৰৱময় ইতিহাস স্মৰণ কৰি "আজাদী কা অমৃত মহোৎসৱ" আয়োজন কৰিছে।কিন্তু যিকলৰ সুদীৰ্ঘ সংগ্ৰামৰ জৰিয়তে দেশৰ পৰা পৰাধীনতাৰ আচ্ছাদন আঁতৰিল,যিয়ে আমাক স্বাধীনতাৰ অমৃত পান কৰালে,সেই স্বাধীনতা উপভোগ কৰিবলৈ সঁচা অৰ্থত আমি পাইছোনে? দেশ স্বাধীন হ'ল।স্বাধীন দেশৰ নাগৰিকৰ বাবে এখন সংবিধান ৰচিত হ'ল। সংবিধানত উল্লেখ কৰা মৌলিক অধিকাৰসমূহৰ প্ৰতি কিমান সচেতন বা কিমানে সেই  মৌলিক অধিকাৰ সমূহ উপভোগ কৰিব পাৰিছো।যি সমতাৰ অধিকাৰৰ কথা কোৱা হৈছে, যি স্বাধীনতাৰ অধিকাৰৰ কথা উল্লেখ আছে, কিমানে সেইখিনি সঁচা অৰ্থত উপভোগ কৰিছো? য'ত আমি নিজকে স্বাধীন দেশৰ স্বাধীন নাগৰিক বুলি কৈ আহিছো,কিমানে মুক্তমনেৰে স্বাধীনতা দিৱসৰ দিনা  ঘূৰিব পাৰিছো? আজি দেশত স্বাধীনতাৰ ৭৫ টা বছৰ হ'ল আৰু স্বাধীনতাৰ ৭৫ টা বছৰৰ পিছতো কিন্তু দেশৰ এনে বহু এলেকা আছে য'ত শিক্ষাৰ পোহৰে এতিয়াও ঢুকি পোৱা নাই? য'ত স্বাধীনতাৰ ইমান বছৰৰ পিছতো বিনা দ্বিধাই স্বাধীনভাৱে ঘূৰিব পৰা নাই? য'ত একো একোগৰাকী নাৰীয়ে পুৰুষৰ অধীনত পৰাধীনতাৰ শিকলিত বন্দীত্ব জীৱন কটাবলগীয়া হয়?দেশৰ অৰ্থনীতিৰ মেৰুদণ্ডস্বৰূপ কৃষকসকল,শ্ৰমিকসকল যিয়ে শ্ৰমৰ সঠিক মুল্য ,তেওঁলোকৰ প্ৰাপ্যৰ পৰা বঞ্চিত হয়।য'ত কিছু কিছু ক্ষেত্রত  আমাৰ বাক্ স্বাধীনতা খৰ্ব হয়। অথচ আমি নিজকে কওঁ স্বাধীন দেশৰ স্বাধীন নাগৰিক।আমি স্বাধীনতা ঠিকেই পালোঁ অথচ স্বাধীন হৈওঁ কিন্তু আমি কোনোবাখিনিত বন্দীত্বৰ শিকলিৰে আৱদ্ধ হৈ থাকিব লগা হৈছে।যিদিনাই আমি স্বাধীনতাৰ প্ৰকৃত অৰ্থ উপলব্ধি কৰিব পাৰিম সেইদিনাই আমি গৌৰৱেৰে ক'ব পাৰিম আমি এখন স্বাধীন দেশৰ সচাঁ অৰ্থত স্বাধীন নাগৰিক। শেষত স্বাধীনতা দিৱসৰ এই শুভক্ষণত প্ৰত্যেকজন ভাৰতবাসীলৈ ৭৭ সংখ্যক স্বাধীনতা দিৱসৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ। 

জয় হিন্দ

✍✍ প্ৰিয়ংকা...






Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

নাৰী সবলীকৰণৰ প্ৰাসংগিকতা:

     নাৰী সবলীকৰণ বিষয়টোৱে বৰ্তমান সময়ৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় হিচাপে চৰ্চিত হৈছে। সাধাৰণতে সৱলীকৰণ হ'ল এটা পদ্ধতি যাৰ জৰিয়তে শক্তিহীন নাৰী সৱল হয় আৰু লগতে স্বাধীনভাৱে জীয়াই থাকিবলৈ আত্মবিশ্বাস ঘূৰাই পায়। অৰ্থাৎ নাৰী সবলীকৰণ মানে সামাজিক ৰাজনৈতিক অৰ্থনৈতিক ক্ষেত্রত সকলো বাধা আঁতৰাই স্বাধীনভাৱে চলিব পৰা ক্ষমতা অৰ্জনৰ লগতে পৰিয়ালতেই হওঁক বা বাহিৰৰ কৰ্মক্ষেত্রতেই হওঁক পুৰুষপ্ৰধান সমাজৰ পৰা পোৱা বিভিন্ন বাধাৰ বিলুপ্তিকৰণ।যিহেতু আমাৰ সমাজখন হৈছে পুৰুষপ্ৰধান সমাজ ব্যৱস্থা।এনে এখন সমাজত প্ৰকৃততে পুৰুসকলেই সৰ্বেসৰ্বা যদিও নাৰী আৰু পুৰুষক লৈহে সমাজখন গঠিত হৈছে।গতিকে নাৰীৰ অন্তৰত থকা সুপ্ত মানৱাত্মাক জাগ্ৰত কৰি প্ৰকৃত মনুষ্যত্ব লাভ কৰিবলৈ হ'লে নাৰী সৱলীকৰণ অপৰিহাৰ্য।যিহেতু কিছু বছৰ আগলৈকে আমাৰ দৰে পুৰুষপ্ৰধান সমাজ এখনত  নাৰী সৱলীকৰণ বুলিলে নাৰীক এখন তাঁতৰ শাল,এটা চিলাই মেচিন বা স্বাস্থ্যশিবিৰ এটাৰ কথাই বুজাইছিল। এনেধৰণৰ অস্থায়ী সকাহ দিয়াৰ ব্যৱস্থাই নাৰীক এটা সময়ৰ পাছত পুনৰ আগৰ অৱস্থালৈ যায়।কিন্তু কুৰি শতিকাৰ শেষৰফালে নাৰী সবলীকৰণৰ অৰ্থ সলনি হ'ল।নাৰী সৱলীকৰণ বুলিলে নাৰীৰ ব্যক্তিগ...
Read more

হিন্দীৰ বাধ্যতামূলকে অনা-অসমীয়াৰ চাকৰিত সুবিধা প্ৰদান কৰিব:

যিটো সময়ত অসমৰ দৰে এখন ৰাজ্যত স্বয়ং নিজ মাতৃভাষাৰ অস্তিত্ব সংকটাপন্ন হৈ পৰিছে,সেই সময়তে পুনৰ কেন্দ্ৰত শাসনাধিষ্ঠ মোদী চৰকাৰৰ অসমকে আদি কৰি উত্তৰ-পূৱ ভাৰতৰ আঠখন ৰাজ্যত দশম শ্ৰেণী পৰ্যন্ত হিন্দী ভাষাক বাধ্যতামূলক কৰা কাৰ্যই ৰাজ্যকেইখনত মাতৃভাষাৰ গুৰুত্ব হ্ৰাস হোৱাৰ শংকাকেই পৰোক্ষভাৱে প্ৰকট কৰিছে।প্ৰাপ্ত তথ্যমতে,সংসদীয় সমিতিৰ বৈঠকত অমিত শ্বাহে উত্তৰ-পূৱ ভাৰতত হিন্দী ভাষাক বাধ্যতামূলক কৰাৰ লগতে ২২ হাজাৰ হিন্দী শিক্ষকক চ‍াকৰি দি উত্তৰ-পূৱলৈ প্ৰেৰণ কৰাৰ কথা প্ৰকাশ কৰে।যিটো সময়ত অসমৰ দৰে ৰাজ্যত অসমীয়া ভাষাটোক বাধ্যতামূলক কৰাৰ ক্ষেত্রত চৰকাৰে ধনাত্মক সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰিব লাগিছিল,তাৰ পৰিৱৰ্তে কেন্দ্ৰই কোৱাৰ দৰে হিন্দী ভাষাক বাধ্যতামূলক কৰাৰ কথাত সজোৰে বিৰোধিতা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে অসমৰ স্বয়ং মুখ্যমন্ত্রী ডাঙৰীয়াই হিন্দী ভাষাৰ প্ৰৱৰ্তনে অসমত চাকৰিৰ পোৱাৰ লোকৰ সংখ্যা বাঢ়িব বুলি যিধৰণৰ অদ্ভুত মন্তব্য আগবঢ়ালে ইয়ে প্ৰমাণ কৰিল ভাষাটোৰ ৰক্ষাৰ বাবে ৰজাঘৰীয়া কিমান সজাগ আৰু সচেতন।হিন্দী শিক্ষাৰ বাধ্যতামূলক কৰিলেই যদি অসমীয়া লোকে চাকৰি পোৱাত সুবিধা হ'ব,তেতিয়া হ'লে পোনপটীয়া ভাৱে প্ৰশ্ন উত্থাপিত কৰিব বিচ...
Read more

ৰঙালী বিহু: অতীত আৰু বৰ্তমান

          "ব'হাগ মাথো এটি ঋতু নহয়           নহয় ব'হাগ এটি মাহ           অসমীয়া জাতিৰ ই আয়ুস ৰেখা           গণ জীৱনৰ ই সাহ"                                 -  ড° ভূপেন হাজৰিকা       সঁচাই  বিহু অসমৰ প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ সিৰে সিৰে শিপাই শিপাই আছে। বিহুতেই প্ৰাণ পাই উঠে অসমীয়াৰ কৃষ্টি-সংস্কৃতি। বাপতিসাহোন তিনিওটা বিহুৱেই হৈছে অসমীয়া জাতিৰ পৰিচয়।তিনিওটা বিহুৱেই নিজস্ব স্বকীয়তা আৰু পৰম্পৰাৰ জৰিয়তে অসমীয়া জাতিক সমৃদ্ধ কৰি ৰাখিছে। ফাগুনৰ পছোৱা বতাহে লঠঙা কৰা গছ-বিৰিখে বসন্তৰ আগমনৰ লগে লগে নতুন সাজ পিন্ধি ন কুঁহিপাত মেলাৰ দৰেই কুলী কেতেকীৰ মাতত ব'হাগৰ আগমন ঘটে। পুৰণিক বিদায় দি চহা অসমীয়াই নতুনক আদৰিবলৈ সৰ্বদা ব্যস্ত হৈ পৰে। এইদৰে আৰম্ভ হয় প্ৰকৃতিৰ বুকুলৈ ব'হাগৰ আগমন।ঢোল পেঁপাৰ সুমধুৰ সুৰে আকাশ-বতাহ কঁপাই তোলে। এয়াই যে আমাৰ প্ৰাণৰ ব'হাগ।           বিহুৰ ইতিহাস সম্পৰ্ক...
Read more